Tai Chi i Qigong - Poznań, Poznańskie Centrum Taiji i Qigong

Taiji (Tai - Chi) i Qigong

CENTRUM

TAIJI (Tai - Chi)

QIGONG

Kuchnia chińska - wspomnienie

    Gdy planowałem podróż do Chin, miałem dwa cele: ćwiczenia qigong i kuchnia chińska. Po doświadczeniach kulinarnych z Polski, nabytych w chińskich restauracjach, jechałem z zamiarem skosztowania tylu potraw, ile zmieści się w moim żołądku i na ile pozwoli mi zasobność portfela. Całe szczęście żołądek doskonale przystosował się do miejscowej kuchni (w ramach promocji chińskich ćwiczeń najchętniej napisałbym, iż to za sprawą regularnego uprawiania qigongu), a ceny w rozmaitych restauracjach i jadłodajniach można określić jako bardzo przyzwoite. Oczywiście są lokale przeznaczone dla gości pochodzących z ojczyzny dolara z cenami niedostępnymi dla zwykłego zjadacza chleba. Tam jednak nie bywałem i nie żałuje tego. Stołowałem się w miejscowych lokalach i jadłodajniach, przeznaczonych dla zwyczajnych Chińczyków; o menu w języku angielskim można, więc było zapomnieć. W jadłodajni nie było problemu - to swego rodzaju gierkowski bar mleczny. Wystarczy pokazać ręką, jaką potrawę się chce; wybiera się cztery dania z ośmiu, dziesięciu dostępnych - to w przypadku obiadu.

    Śniadanie dostawało się z "przydziału" - jajko, pędy bambusa, zupka mleczna i coś, co nazwałem "ciasteczkiem", choć nie mam pojęcia, co jadłem. Kolacji jadłodajnia nie serwowała. Natomiast restauracyjki otwarte były od ok. 9 rana do późnego wieczora, a nawet nocy. Początkowo wybierałem dania na zasadzie losowania, skończyło się to jednak niezbyt dobrze, gdyż pewnego razu otrzymałem na talerzu dwie głowy należące do miejscowych węgorzy. Głowy były półsurowe, do tego sos i ryż. Wszyscy w restauracji patrzyli na mnie, co zrobię, a ja niezbyt wiedziałem, którą część głowy skosztować...

    Po tym doświadczeniu kulinarnym znalazłem sposób na ominięcie tego typu niespodzianek. Prosiłem moja tłumaczkę o wpisywanie do zeszytu nazw potraw, jakich warto spróbować... Zajadałem się, więc do syta chińskimi rozmaitościami, i mimo codziennych, kilkukrotnych wizyt w lokalach nie miałem wrażenia, iż jakiekolwiek dania powtarzają się. Niezmienna była tylko jaśminowa herbatka podawana za każdym razem.

    Pewnego razu poprosiłem o wpisanie na listę "kurczaka po seczuańsku". Słyszałem, iż w prowincji Seczuan rośnie bardzo ostra papryka, którą miejscowi ludzie przyprawiają swoje frykasy. Zjedzenie tej potrawy było...dość interesujące. W pewnej chwili myślałem, że jem smoka, a nie kurczaka. W gardle czułem żywy ogień, który przeniósł się potem do żołądka. Dałem jednak rade i jestem oczarowany tą potrawą. Dodam też, iż podczas jedzenia tego kurczaka byłem bacznie obserwowany przez personel restauracji. Gdy skończyłem, zostałem nagrodzony herbatkami, i od tego czasu miałem już swój ulubiony lokal...

    Godnym polecenia (wzmiankowanym we wszystkich przewodnikach) daniem jest też "kaczka po pekińsku," sprzedawana w Pekinie, jak u nas zapiekanki, w budkach przy ulicy.

    Rozmaitego rodzaju zupy; począwszy na swojskim rosołku, a na wyrafinowanej zupie rybnej kończąc stanowią też integralną część kuchni chińskiej. Najwyżej w hierarchii potraw stoją dla Chińczyków pierogi. Maja nawet święto pierogów, które, co ciekawe jest najważniejszym świętem w roku. Ważniejszym nawet od świąt ku pamięci rewolucji....

    Niestety mój pobyt w Chinach był zbyt krótki, aby ugruntować na miejscu swoje doświadczenia kulinarne. Mój żołądek czeka niecierpliwie na kolejny wyjazd...

    Należy dodać, iż kulinarne Chiny są rajem dla mięsożerców, wegetarianie są w zdecydowanej mniejszości. Chińczycy uważają bowiem, iż należy jeść to, na co ma się ochotę. Mięso (wynika to z historycznych okresów głodu) traktowane jest jak rzadkie dobro i niezwłocznie konsumowane! Według tradycyjnej medycyny chińskiej wystrzegać się należy tylko syntetycznego cukru. Reszta produktów nadaje się do spożycia.

[DP]

Artykuły wybrane

Automasaż

Tao - filozofia w Taiji

Galerie wybrane

	qigong76@qigong.info.pl___